روش تشخیص شاخص اکسیژن: سوزاندن پارچه، نیاز به مصرف اکسیژن زیاد، غیر قابل احتراق یکسان، مقدار اکسیژن مورد نیاز برای سوزاندن یکسان نیست، با توجه به تعیین مصرف کم اکسیژن در فرآیند احتراق مواد، محاسبه مقدار شاخص اکسیژن مواد، می تواند عملکرد احتراق مواد را قضاوت کند.
روش افقی و روش عمودی رایج ترین روش های اندازه گیری مواد آتش سوزی هستند. اصل اساسی آن این است: یک طرف نمونه را به صورت افقی یا عمودی نیشگون بگیرید، با توجه به اندازه گیری سرعت احتراق خطی (روش افقی) و زمان احتراق شعله و شعله (روش عمودی)، شعله گاز مورد نیاز را به انتهای آزاد نمونه اضافه کنید. برای اظهار نظر در مورد عملکرد احتراق پارچه مقاوم در برابر شعله نمونه. آزمون عمودی شدیدتر از جهت 45 درجه و جهت افقی است.تولید کننده پارچه مقاوم در برابر شعله
روش عمودی به روش طول آسیب عمودی، روش اندازه گیری عملکرد انتشار شعله عمودی، روش آزمایش اشتعال پذیری عمودی و روش اندازه گیری عملکرد احتراق سطحی تقسیم می شود. از روش عمودی می توان برای آزمایش خواص ضد شعله منسوجات لباس، منسوجات تزئینی، چادر و غیره استفاده کرد.تولید کننده پارچه مقاوم در برابر شعلهروش شیب عمدتا برای پارچه های دکوراسیون داخلی هواپیما استفاده می شود. روش افقی عمدتاً برای حصیر کردن پارچه هایی مانند فرش استفاده می شود.تولید کننده پارچه مقاوم در برابر شعله
روش آزمایش پارچه بازدارنده شعله عمدتاً برای تشخیص طول آسیب، زمان احتراق مداوم و زمان دود شدن نمونه استفاده می شود. نمونه های با اندازه معین در محفظه احتراق مورد نیاز با منبع احتراق مورد نیاز برای 12 ثانیه روشن شدند. پس از برداشتن منبع احتراق، زمان احتراق مداوم و زمان دود شدن نمونه ها شناسایی شد. پس از توقف دود، طول آسیب طبق روش تعیین شده اندازه گیری می شود. اساساً بر اساس ASTMF1358-1995 ایالات متحده "روش اندازه گیری استاندارد عملکرد بازدارنده شعله نساجی - روش عمودی" و چین GB/T5456-2009 "عملکرد آزمایش جهت عمودی احتراق نساجی نمونه عملکرد پخش شعله نمونه" و GB5455-1997 "Textile performance test bus عمودی" روش» و سایر استانداردها. استانداردهای ملی چین به زمان احتراق مداوم ≤5 ثانیه، زمان دود کردن ≤5 ثانیه، طول آسیب ≤150 میلی متر نیاز دارند. با توجه به موقعیت نسبی نمونه و شعله می توان آن را به روش عمودی، روش شیبدار و روش افقی تقسیم کرد.
شاخص اکسیژن به غلظت اکسیژن در پارچه بازدارنده شعله تا نقطه اشتعال اشاره دارد. به طور معمول، هرچه شاخص اکسیژن پارچه بیشتر باشد، غلظت اکسیژن مورد نیاز برای اشتعال بیشتر است و احتمال اشتعال آن کمتر است. در مقابل، شاخص اکسیژن پارچه کم است، در مقدار غلظت اکسیژن کم، رسیدن به نقطه احتراق آسان است. شاخص اکسیژن زیر 21 پارچه های قابل اشتعال و شاخص اکسیژن بالای 28 پارچه های مقاوم در برابر شعله هستند.
زمان ارسال: اکتبر-11-2022